کریستوفر ...

*مدتیه عادت خوبی پیدا کردم و از این بابت از خودم خیلی راضی ام .. از خود راضی نیستما! فقط از خودم راضی ام عادت خوبم اینه که مدتیه غیر از پیاده روی و تردمیل، مابین کارهام وقت میذارم و هزار قدم یا دو هزار قدم توی هال راه میرم .. زمان زیادی نمیبره اما حس خوبی بهم میده ... از خودم ممنونم

* چند شب قبل خواب میدیدم توی یه کلیسا دارم ظرف میشورم! با دو نفر که همکارم بودن .. یه خانم چاق سفید پوست با موهای روشن و چشمای سبز که خیلی هم کثیف ظرف میشست و جلوی لباسش خیس خیس بود  و یه آقای قد بلند و درشت هیکل سیاهپوست .. سه تایی کنار هم داشتیم ظرف میشستیم که یهو آقاهه بهم گفت: اسم من کریستوفره اما تو کریس صدام کن! اون به انگلیسی گفت اما من به فارسی گفتم باشه همونطور که داشتم نگاهش میکردم با خودم میگفتم خدایا من اینجا چیکار میکنم؟! من کی مسیحی شدم؟!!

* مدتی بود قصد داشتم برای خودم یه وایت برد بخرم .. که برنامه های روز آینده رو روی وایت برد بنویسم و فردا هرکدوم رو که انجام دادم جلوش تیک بزنم .. حالا هر برنامه ای اعم از کارهای روزمره و ورزش و مطالعه و بافتنی و خرید و خلاصه هر کاری ... رفتم سایت دیجیکالا قیمت گرفتم دیدم کوچکترین سایز وایت برد چهل هزار تومنه! بعد یهویی به این نتیجه رسیدم که چقدر نوشتن روی کاغذ بهتر از نوشتن روی وایت برده و اصولا بوی کاغذ برای سلامتی انسان مفید میباشد ولی امروز که برای خرید رفته بودیم بیرون یه لوازم التحریری کوچولو دیدم و رفتم داخل یه وایت برد خریدم یازده تومن .. از اینایی که بچه کوچولو ها استفاده میکنن! ولی کارآییش همونه ... چهار هزار تومن هم دادم یه ماژیک مخصوص .. قرمز خوشرنگ ... و بدین ترتیب با پونزده تومن دل خودمو شاد کردم و به آرزوم(!) رسیدم .. نمیدونین چقدر ذوق داشتم زودتر برسم خونه و روش بنویسم! زندگی همیناست بخدا ... شاد بودن با بهانه های کوچیک و دم دستی ...

نخندینا ! این پست یه کلیپ متفاوت براتون انتخاب کردم